Sen ki kadın;
Tınısında ihtilal ve ihtimallerin olmadığı.
hicazkar bir ben çalıyorsa sol yanında
Fukara mumlar eşlik ediyorsa odana
Sis bulutları içinde
kara bir tren geçiyorsa içinden
Kurşuniye dönüyorsa
imkansızı oynayan düşler
Görmezden geliyorsa seni
eskiden gözlerinin içine giren
Düşesler seriliyorsa
devrik özlemlerine.
Susan bir acının içinde
büyüyorsa ceninler.
Yüreğindeki sıcaklığa
bütünlük katmıyorsa
verdiğin değerler.
Nefessiz kalıyorsa yokuşlar
Demek oluyor ki;
bir yokuş daha çıkacaksın
taşıyacaksın kendi yükünü sırtında yine.
O halde uzaklaştır artık
gönlünden bedeninden
yanaşma ruhlu insanları.
Bin kez yokluğu yaşasan da
eldesizliğin karanlığında
mumyalansın aydınlık.
Eriyen parmaklarında..
Kitaplarda beklesin eski şiirler
Yeni bir şiir seç kendine
uçur kül rengi güvercinleri
Beyaz entarili geleceğe.
Hava Su Sevgiyse
yaşamın üç duvarı.
İçinin sarnıcından
damlat varoluşları.
Bağışla kendini kendine
görsün cömertliği aziz bekleyişler.
Kıt kanat geçindiğin
huzur sokağında
Hep tenha olsa da bir yanın
kırmızıyı lalelerden toplasın çingeneler.
Adın ’k/adın’ Senin
Soldukça çoğalsa da dilin
Tek şarkı yeter
Sahi ’hangimsin Sen Benim’ demeye
Fırtınaların isyanları
çarpışsa da bedeninde
Acılar olgunlaştıracak
ve durulanacak acılanmış yıllarda sözlerin..!


Ferdaca