2
Yorum
6
Beğeni
5,0
Puan
904
Okunma
bu şiir alemi bana suskun çıkıyorum
ördüğüm kulemi kökten yıkıyorum
bulaşmam artık ne şiire ne Siyasete
kendimi vereceğim dostluk ve ferasete
kalemim artık mürekkep dökmeyecek
siyaset olmayan şiirleri sökmeyecek
şiir yazınca yüreğimden bunlar akıyor
dörtlükler sayfaları üstünden yakıyor
işte bundan kalemimi asıyorum
yapay zeka romanını bundan basıyorum
siyaset olan bütün şiirleri tek tek söktüm
bazısını çöplüklere götürüp döktüm
sayfalar ve sayfalar dolusu kalem artığı
dikemedi cepteki devasa dünya yırtığı
Bazı kitaplarımı geçmişte unuttum
sözler vardır ama çıkmadan yuttum
öderim şiir yazmamak ise tek diyetim
ekmek çıkarmaktan başka yok niyetim
5.0
100% (3)
Cevap Yaz