Kelimeler için bir mezarlık hayalim
Ziyarete gelsin cahil, yarı cahil, alim
Buranın kabirleri kalemle kazılsın
Her kelamın kaderi taşına yazılsın
Devriye atsın mezarlıkta Ekabirler
Mermerden yapılsın bütün kabirler
Kelamlar ölünce taşı olsun dikili
Vak’anüvisler kazmak için tek yetkili

Bir de kütüphaneyle şenlensin mezarlık
Derslerle ilerlesin şiir, roman, yazarlık
Tüm klasikler yorumlansın okulunda
Lef-i mahfuzun kilidi yazan kulunda
Ne Akifler ne Nazımlar, biri kalmadı
Dünya menfaatle taştı, fikir almadı
Arıyorum eski edebi zarafeti
Başınız sağ olsun yitirdik zafiyeti
Can çekişiyor aynaşmak, mesele, şayet
Şu ısıran tek dişi kalmış medeniyet
Hükmü yoktu zati Aylan’ların indinde
En kıymetli eser markette indirimde

Ne hüzünlü şairin bu modaya uyması
İmkansızdı yazarın salayı duyması
Senelerce musallada yattı her bir naaş
Ey Şair! Altında kalırız mevtanın, yavaş
Kimler neredeydi tabutlar taşınırken
İnternet’e düşen kelamlar aşınırken
Küçümser çünkü yazı bağlamaz halkımı
Bu mezarlıkta yazarlar verir talkımı

Kıyafetti, elbise, urba, libas, esvap
Dil şurası toplamak hem elzem hem sevap
Dilin sahibi Şair, Senarist, Yazar, ozan
Elde telefon sokaklarda gezip tozan
Dil öldükçe artıyor toplumda kavgalar
Bülbül yok, güle serenat yapan kargalar
Devlet seyirci kadimler verirken canı
Öldü fendi, tabutta akil, kaybettik zannı
Sesi geliyor kelimeler devrilirken
Çok üzüldük kimi argoya evrilirken

Kim, kişi, baş, eren, er Orhun’dan gelirdi
Türkçe yapı ismi yok oldukça belirdi
Çoğunluk Arapça Farsça’ydı, Türkçesi azdı
O ahvalde dahi pervaneler naatlar yazdı
Ne kaside kaldı ne gazelden anlayan
Dilde kemiği ne bilsin içi yanmayan

Kadük Paris’ten, mayalayıp özümsedik
Türkçe Türklerindir dediler gülümsedik
Beşeriyete atmıştı çünkü imzayı
Hukukçular kurtardı sözlükten azayı
Gelin ziyarete gidelim mezarlara
Eksik söz münevvere tamı yazarlara
Türkçe dil değil hayatın özgün yapısı
Her roman her şiir aynı tecessüs kapısı