Temel derindeyse kule çıkılır
En küçük sallantıda mısralar yıkılır
zannedersin Pompei’yi yıkan zelzele
dörtlükler bağırsın kopsun velvele
Temelin dolgusu rüyalar inattır betonu
Her cenaha atamışlar bir cehalet pitonu
bakıyor kuleye ancak arkadan saldırır
bu güzel ülkem daha çok iblis kaldırır
İnatla sevdalarımı karıştırıp döküyorum
Tutmayan Mısralarımı hemen söküyorum
Hecelerim üst üste konulan kesme taşlarım
Baş mühendisiyim kuleye temelden başlarım
Irgatı Ben itinayla her hecesini işliyorum
Susmadan Konuştukça nice zilletleri dişliyorum
Ördükçe şiirleri çıkıyor kulem, çıkıyor katlar
Her hece vezniyle vicdanların bir köşesi çatlar
Merdivenler ancak çıkılıyor teker teker
Zirve soğuk ve yalnız bırakılan şeker
Merdivenler gönül acılarından örülüyor
Kule azametli olacak çıktıkça görülüyor
Her basamakta dostlarım bana karşı kırık
Gelmiş geçmiş İzm’ler başımdaki sarık
taşlar başıma düştükçe bu sarık koruyor
Şu modern kelamlar beni çok yoruyor