"Dünya Ne Zor Kalbi olana"

Uçan demirlerin cirit attığı dünyanız uzak bana
Hem insanı da öldüren delikli demirleriniz değil mi
Adına silah dediğiniz
Çekirdek atan hedefe
Hee hedefe diyorum ya
O hedef sizin nişan tahtanız değil
Bir insanın canı kanı
Yüzlerce de geride kalanı

Anne anne dedim
Haydi çay koy da içelim
Sen 3 kaşık şeker at
Tatlansın hayat
Ben bir kaşık şiire âşık
Doldurup bir oda dolusu serçeyi yüreğime
Uçup gidesim var kuşlarla masallar ülkesine

Herkes bir şeyler söylüyor
Ama kimse kimseyi dinlemiyor
Herkes kendinden yontuyor
Başkasını eskitirken
Sanıyor ki her şeyi olunca tamam
Tamamladıkça noksanlayan
Maç piyango yarış atları tepinirken dört nala
Son düzlükte nasılsa favori at hep birincilikte

Akıl başta can bedendeyken her şey güllük gülistanlık
Üç yıl evvel kötü hastalığa düçar oldu sevgi saygı
Şimdi ebedî yurdu kabristanlık
Arada bir fatiha üç ihlas okuyup
Ruhuna hediye ediyorum dostlar
Daha evvel yan yanaydık

Her şey akıyor
Zaman yıl ay gün saat
Irmak dere çağlayan
Hüzün seli
Kimi aleni kimi gizli gizli ağlayan

Kalabilmek mümkün değil istediğin kadar
Gidebilmek de
Yaşadığın ömrün
Vâden kader
Sırası gelen elbet bir gün gider
Çarp böl topla çıkar
İki metre bez iki metre çukur
Bu dünya bu kadar işte
Bâki olan hayatınsa
Amel defterinde yazan sevabına bakar.

Yunus Beypınar