24
Yorum
68
Beğeni
5,0
Puan
2736
Okunma
Bırak kalan günleri, nen kaldı ki bir düşün?
Nasıl oldu evrenin nasıl idi dün düş ün?
Ruhuna şöyle bir sor, zamanda nasıl doldun?
Deme sakın! Ne zaman yarım asırlık oldun.
Hani gözler bademdi, dudakların baldandı.
Tıpkı anan babandı, ruh da iz bırakandı.
Ne uzun kirpiklerin, ne de inci diş kaldı.
Geçmişinden bu güne, bir öpücük haz kaldı.
Sevdalara dalar da, beyhudece yanardın.
Alev yayardı tenin, solmazdı ki hiç benzin.
Şuh bakışlar atarak aciz kulun ezerdin.
Geç olsa da sevginin kıymetini anladın.
Zevk-i sefa içinde mevsimleri izlerken.
Şimdi geçmese zaman sürsek sefa diyendin.
Bilmedin ki sevgilim, mevsim olan da sendin.
Hayli zaman geçince, anladın ki gidendin.
Rengin bile soldu da, adım olgundur dedin.
Evrenin dişlisinde maşuk ettin ezdirdin.
Bülbül zaten esrindi, boşa figan eyledin.
Fark etmedin sevgilim, zamanı hiç edendin.
Songül A Yılmaz (songül yılmaz)
Dön geriye bakıver sana kâr neler kaldı
Gül gülde diken sever. gönül dikensiz sandı
Bu devran gelir geçer, düşünmeden aldandı
Sen bir garip derviştin kime niye aldandın...ŞEMİSTAN MERMER
5.0
100% (52)
Şiirin sahibi
Cevap Yaz
