..Rıhtımlar boş kaldı, garlar sessiz, ben sensiz...
Duysan çocuk çığlıklarını, onlar bile ağlamaklı;
Gidişin yersiz...

...Bilmem kaçtır sayısı bekleyişimin, aklım almaz...
Ben değil, günler yoruldu gelmeyişinden, Binnaz.

...Hangi tren düdüğü ulaştırır tiran haberi bilemem.
...Hangi ahizede ses duysam, inadına şımarır tepkimem.

...Yokluğundan serkeş bu gönül, latifelere bile sevinemem.

...İhtimal!
Bir ses ver ki yürek sussun!
Hatıran olsun kulaklarım da, dil aşk kussun.

...Çınlasın,
...Kurnaz bakışlı her dünümden sesin.
Duysun yıldızlar, gidişine inat sönmesin.

Zifir gecelerimde tenimde dolaşsın ürkek nefesin.
Karanlığın kucağında sevdamla yaşayan bir gölgesin,

...Gözler kasvetli,
...Dudak suskun,
...Yürek pare, dil ne söylesin?

...Bil ki!
Geceyedir hırçınlığım, hercai bakışlı güzel...

...Girdiğin sineden,
...Aldığın demden,
...Yırtık gülüşünden,
...Şehvetli nazarımdan...
Karanlık öpüşünle ettin bu geceyi mevsimlerden güz…

Bilesin gidişler sancılı, bıraktığı tat buruk,
Sandık dolusu pak buseler hayalî…
Gerçek sevdalar çoktan öksüz kalmış meğer.
Çirkinliğin içinde can çekişir olmuş kaderler…

...Gözler ıslak, kalp kırık,
...Bu gidiş bilesin erken.

...Söz! Kızmam,
...İnkisar da bin naz ederken.

...............BİNNAZ!
...Son sözlerim bunlar, külliyen elveda derken…


Songül A. Yılmaz