Evimin sağından bir nehir akar
İçinde çeşitli balıklar yaşar.

Issız gecelerde coşkun bir ezgi
Şarkı söyler onla rüzgarın sesi

Bazen sırdaş olur bazen arkadaş
Ezgisi bir hekim ilacına eş.

Yürekten acılar dinlerken biter.
Anlatılan onda sır olur akar

Gezintim uzarsa puslanır zaman
Nehir olur zail bir çalgı keman.

Söyler bülbül gibi şarkılar sanki
Şenlendirir beni çocuk misali

Kayıklar yüzerken renk renk kağıttan
Seyreder kurtulur ruhum marazdan

Güven verirken köyüme soluğu.
Beslenir suyundan asma koruğu

Ey nehir beslediğin düz ova mı?
Suyun akıttığın bakır kova mı?

Çağlar döndürürsün kendi kendine
Olmuyor ki her şey dengi dengine

Eve su istenir bir gelin gelir
Suyu doldurmaya nehre eğilir.

Benleri var sıra sıra görünür
Güzelin sırrına erer bu nehir…

Tarlalar besleyen devadır nehir.
Aksi huy bitiren şifadır nehir

Akşam sabah akarken hiç susmaz ki
Bebeklerin uyku için ninnisi

Suyunda yaşayan her canlı mutlu.
Balığından yiyen köylüm umutlu…

Suyu Hayvanlara yaşam şırası
Akarken beslenir afyon ovası

Issız geceler de yoğundur sesi
İçimde bir bülbül sanki nefesi

Yaylalarda açan uyku çiçeğim
Çiçeklerde gezen uğur böceğim

Songül’üm sana bak neler söyletir
Doğanın içtiği çaydır bu nehir.