Adı konmamış bir aşktı bizimkisi
masum bir bakış ve tatlı bir gülüş
gönül pencereme konmuş bir kuş gibi
nasıl anlatsam sana içimden geçenleri
sevdana düşmüşüm bir kere kör olmuş gözlerim
görmüyor senden başkasını
az mı koştum peşinden bak tükendi ömrüm
yine her zamanki gibi hazırlıksız yakalandım
veda etme ekme ayrılık tohumlarını
mahkum etme yalnızlıklara beni
bırakma karanlıklarda
sensizliği düşünemiyorum anlatamıyorum kendime
arada sırada yanıma uğrasan da
adın bir dua gibi dudaklarımda
tenin dudağıma değdiğinde tadı karışır nefesime
kesilir nefesim kalırım kollarında
öyle sıcak içten bak ki gözlerime
ekiver sevgi tohumlarını yüreğime
vurgun yesin duygularım tüm hücrelerimde
ya çek git düşlerimden esirin olmasın yüreğim
ya da kal içimde
sevgimi en uçlarda yaşayım seninle
titreyen dudaklarım buğulu gözlerimle
yüzüne her baktığımda çiçekler açsın gönlünde
söyle canımın içi candan öte sevdiğim
benimle güler misin ağlar mısın hüzünlerimde
hani demiştin ya giderken
hayatında bundan sonra olmayacağım hoşça kal
içten değilmiş söylediklerin olmadı
yüreğimde kaldın istemesen de ey yar...



Refik
12.04.2017
İstanbul