Yetmez mi bu cihan, cümle aleme
Kardeşçe yaşamak, elde değil mi?
Arıyı aramam, peteği sormam
Balların en hası, dilde değil mi?

Candan can ayrılır, beze belenir
Zaman erir gider, yıla dolanır
Kem sözü söyleme, duyan, alınır
Insanı incitmek zülde değil mi?

Bir devir daimdir, dünya dediğin
Sürgününden meyve verir budağın
Arkası yakındır, görünen dağın
Yolu arşınlamak kulda değil mi?

Anlarsan, dilinden, geceyi seyret
Şulenin şavkına, edersin hayret
Damlayı ummana çeviren gayret
Boz bulanık akan selde değil mi?

Şeklimiz verildi toprak anadan
İnayeti gördük Yüce Gani’den
Kim geldi gitmedi yalan dünyadan
İbret arar isen salda değil mi?

Şinel’im, nedir bu ademin hâli
Kör etmiş gözünü, faninin malı
Yüklemiş hırsını, olmuş hamalı
Nârın akıbeti külde değil mi?

DÖNDÜ DEMİR ŞİNEL ŞİİRLERİ YÜREĞİN SESİ’NDEN