Ebegümeci sokağında,
Arazi olmuş düşler caddesinde
Yana eğik bir binanın nezdinde
Bir sihir olabilirim ama asla silinti değil:
Zamanın muharebesinde akla zarar bir yenilgi belki;
Sitemden uzak efkârın bam telinde
Kuyucaklı Yusuf misali bir titrin sol yakasında
Asla pas tutmayan bir aşk
Ve silecekleri yorgun kalbin…

Her atışına tanıklık eden ebabil kuşları:
Hayli yorgun ve aç;
Gagalarında örselenen varlığım kadar
Kıymetin bereketinde
Asılı kâh gezgin kâh sabit düşlerim;
İrkildiğim her halede
Kanıksadığım gönül tellerim.
Zamana muhalif olsam da ne gam;
Arka ayaklarında şehrin
Deniz gözlerine esir düştüğüm gözlerine müptela
Sevici bir imge;
Aşkın her halini giyinen
Telli duvaklı bir yangın
En çok kendine yanık bir rahle.

Dokusunda mısraların tutuşan elem;
İkircikli isyanlardan yana değil derdim
Bilakis sevgiye düşkünlüğüm:
Külliyen yalan denen değil
Aşka şiar edindiğim bir tebessüm babında
Şehrimi yaktığım bir şiirde kalan küllerimden
Doğmaya mecbur günlüğümde saf tutan
Satırların nezdinde
Bir yatır adeta içimdeki huzurun tecellisi:
Düşkün aşka düşkün çocuk yanım:
Bazen dertli bazen tedirgin;
Ah, bir de keyif ehli bünyemde
Açmadan solan çiçeklerim
En solgun yanım.

Tahliye ettiğim ne çok yarım;
Ne çok yarın dünden de hala kopamadığım.
Köhne bir yürek kimine göre
Eskilerin tabiriyle aşka âşık bir yörünge
Yenicilerin nezdinde bir şair olsam keşke,
Demedim, demedim;
Varsa yoksa benim kayıp hezeyanlarım
Yanardöner yürek
En çok da kendine yangın;
Zaafların zifiri karanlığa çektiği resti
Algılarken Tanrı;
İçimdeki o nüktedan coşku
Bazen hüzünlü yanımda yeşeren bir umut
Yoksa bu da mı baharın ayak sesi;
Devirdiğim yıllarda devrilmediğim nasıl ki
Aşikâr;
Bir nebze daha şiir içmeliyim bu gece.

Şekerli ve sıcak bir uyku
Göreceğim rüyaların kayıt altına girdiği
Cinnet ehli zihnimde yorgun dervişler
Dönenirken ben aşkın ekseninde.