Hatır, gönül kalmamış yenimi anlıyorsun?
İnsanların tek derdi sadece para dostum.
Aradan yıllar geçti arayıp, sormuyorsun,
Sakın borç isteme de, sen yine ara dostum.


Borç istersen para yok, o zaman üzülürüm,
Bir köşeye çekilir sessizce büzülürüm,
Kış gelince buz tutar, baharda çözülürüm,
Yıllardır hasret kaldım ateşe, kora dostum.


Herkese teğet geçen bizi bölüp geçiyor,
Sanki hissi davranıp yalnız beni seçiyor,
Kurumuş ekin sanıp tırpan ile biçiyor,
İnanmazsan gel de gör; her yanım yara dostum.


Hayal kuşu vurulmuş alçak dala konuyor,
Yılların yorgunluğu yüzümden okunuyor,
Vefasızlık gördükçe kalbime dokunuyor,
Ateşin düştüğü yer; işte, tam şura dostum.


Gelirsen kapım açık, yerin var baş köşede,
Can çekişen dostluklar her zaman endişede,
Gül suyu bekletirim kesme billur şişede,
Hediye de istemem, girme be zora dostum.


Dünyalık menfaatler katmaz dostluğa değer,
Hatıralarda kalan güzel sohbetmiş meğer,
Ben de gelirim bir gün, nasip kısmetse eğer,
Sana hep güvenirim, çalmazsın kara dostum.




Sabri Koca