1
Yorum
5
Beğeni
5,0
Puan
1219
Okunma
Simalar tanıdık gözlerimin aynası kırık camlar şişeye dolmuş içilmiyor
Ve umut denen şey yeşerdikçe biçilmiyor
Renkler senin için var sanki sende yoksa bilinmiyor
Sen dönmessen ay duruyor yağmurlar ve bulutlar hiç gitmiyor
Benliğimde çalan bir senfoni adı yalnızlık sesi ilk günki gibi hiç kısılmıyor
Dudaklarından süzülen her kelime sahipleniyor dünyayı diyor ki bu bizim yol
Sana sarılmak keskin bıçaklara dayanmak olsada doyurmuyor
Gönül senden başka bişey bilmiyor
Kulaklarda hep aynı ezgi sesini martılar mı getiriyor
Okyanusun ortasında kalsam seni bulmaya erinmiyor kollar
Kaçsamda kaçamıyorum sana çıkıyor bütün yollar
Şiir: İbrahim Bitkay
5.0
100% (3)
Cevap Yaz