İşaret parmaklarında gördüm tehdit dolu yakarışları
Ve dedim ki önemli olan paylaşmak yoksulluğu
Hatta sonu belli olmayan yolculuğu
Hüznün de neşenin de kaynağı olan aşkı
Yüzük parmağına sığdırmadan yaşamak doyasıya
Gülfem sen varsan anladım ki şiir de umut da yeniliyor hayatı


Bir temmuz arifesiydi değil mi Gülfem
Sonsuz acıların yaklaştırdığı bir bayram sonu
Bir kadının ıslak gözlerinde, yırtık yakasında tatmıştım ateşi
Senin de saçların ıslaktı, senin de yüzünde paylaşılan acı
Belki sırf bu yüzden çabuk öğrendim
Ben sevmenin önce bölüşmek olduğunu


Bir ağustos sıcağıydı pırıl pırıl gökyüzü
Yol da bizim yolculuk da bizimdi
Yıldızlar avuçlarındaydı gözlerin samanyolu
Teslim almaya hazır geceleri teslim olmaya hazır gecede
Sözün erdemli vaktinde fısıldanır aşkın önce erdem olduğu.


Eylüllerle birlikte sarardı soldu benzin
Ekimlere uyanamamak varmış kaderde
Göreceksin her mevsim önce içinde başlar insanın
Itır topladığın akşamları biriktir yazmanda ateş böcekleri
Sende bildim sevmek kadar sevilmenin de yediveren güller olduğunu


Kaç teneşir tahtasında yıkadım kendimi küf kokan ellerimle
Gülfem uçurumlar düşüyor gözlerinden toprak yarılıyor
Dedim sana yoksulluk ve yolculuk, tüketmek onca zorluğu
Kalmadı eski şarkıların, türkülerin tadı, bakiyesi sızı
Şiirleri yakmak, bülbülleri öldürmek geçmiyor değil aklımdan
Dedim sen varsan anlamlı şiir de umut da besliyor hayatı


SİNAN YILMAZ