Uyanıp uykudan, gerçeği görün
Neden yaratıldık, ne hale geldik
Içinizde varsa; vicdana sorun
Komşumuz inlerken biz nasıl güldük!

Harcadık zamanı körü körüne
Dileyen kınasın, gitsin zoruna
Haram doldururken can ambarına
Helâl terimini defterden sildik

Edebi hayayı salıp çayıra
Üstelik dendi ki, Mevla’m kayıra
Düşeni dışlayıp çıktık seyire
Kendimiz sütten arıdır bildik

Hep dayı aradık, yaslanmak için
Devlet kesesinden, beslenmek için
Vebalin nârında, ıslanmak için
Kuzunun postunda, deryaya daldık

Balın zehiriyle gelince dize
Her gün sorar olduk ne oldu bize
Anlayan anladı,gerek yok söze
Elle ekileni, hâl ile bulduk!

Şeytana pabucu giydirdik tersten
Farkımız kalmadı, aslandan, parstan
Toprak, kan ağlarken Şinel’im, hırstan
İnsanlık dersinden sınıfta kaldık

DÖNDÜ DEMİR SİNEL ŞİİRLERİ YÜREĞİN SESİ’NDEN