GÜL SERİLİR TÖREDE
Sözü özüne uyan, içi dışı bir olan,
Nice gönül dostuyla sır erilir Töre’de…
Kalpten kalbe yol bulup derin ummana dalan,
Hiçliğe ermek için var verilir Töre’de.

Bunalmış dertleşmeye bir ortak arıyorsan,
Menzile ermek için yolunu soruyorsan,
Yiğitliğin mertliğin yanında duruyorsan,
Gördüğün düşler hayr’a tez yorulur Töre’de

Herkesin yeri belli, başköşe seçilmezdi,
Can verilir uğrunda vatandan geçilmezdi,
Sabi sübyandan önce bir yudum içilmezdi,
Annenin ayağına gül serilir Töre’de.

Sağ elin verdiğini soldaki el bilmezdi,
Hep beraber ağlanır, kimse yalnız gülmezdi,
Mutluluk paylaşılır, dertler dile gelmezdi,
Eşin dostun hatırı hoş görülür Töre’de.

Sevdalar gel geç değil sürerdi ömür boyu,
İnsan insana denkti fark etmez sopu soyu,
Takvadaydı üstünlük itibar gören huyu,
Adaletli bir nizam tam kurulur Töre’de.

Kaba saba olmayan ince ruh meziyetti,
En kibar kelamlarla selamlaşmak ziynetti,
Hakkın emri ya kısas ya da hakça diyetti,
Toplumun kendi mührü öz vurulur Töre’de.

Yaşlıya misafire ikramda yarışırdık,
Küçük kırgınlıklarda üç günde barışırdık,
Küskünlük uzun sürmez tez vakte görüşürdük,
Omuz omza sırt sırta pek durulur Töre’de.

İtimat duyguları yerden göğe kadardı,
Hiç kimsenin hukuku edilmezdi göz ardı,
Bende olan ne varsa komşumda da o vardı,
Sözünü tutmayana vay sorulur Töre’de.

Sanki zaman değişti kaşla gözün arası,
Saklamak çaresizlik bu toplumun yarası,
“Ya bismillah!” diyerek başlamanın sırası,
Çalkalanan toplumlar tez durulur Töre’de.

Mahmut TOPBAŞLI