baktı gözlerime korkusu,
kahkahaları kuaklarımda,
heybemde
ölüm var gerçi bilirsin,
esmerden öte bir ten avuçlarımda,
gel bugday harmanlarının otagına,
yetim bakışlarına gel
aşkın,
tek düze öpüşmeler ötesinde bir toz,
bulaşsın
gece boyu yanaklarına,
işte böyle karanlıgım,
en kuytu köşesinde seni saklar,
tutar ellerimi yoklugun
bilmem ışıkları niye sönük ,bu yolculugun.
haydi gel en öte sevişmelerine hüznün,
en yapılmaz yapılanlara gel,
kimselerin kimsesizliginde ısınmalı
güneş,
akşam olursa olsun ,korkma pencerelerinden umudun,
tutunabilmenin yolunu bulmalyız,
en çıplak haliyle keyfin ,
gecesini bulmalıyız ,korkularında ufkun.