öyle oldu korktu gözlerim,
yüregimde dayanılmaz sancılar
ellerimde soguklugu yanlızlıgın,
sevimsiz sokak kedileri gibi,
ilkel ve yanlız kimsesizligim.
öyle oldu korkunç umudlara tutkun,
kadınsız evlerden demledigim,
sabah çaylarında içtigim umud.
ölülerimden ardı kaldı kimsesizligim.
kara saçlı dişilikler avuçlarımı bilmez,
belki onun için
gece boyu hiçsizligim,
korku kavgalarımdan miras bana,
ben tüm duvarlarına muhalif,
tüm
yalanlarına düşman günlerimin,
çagırsan beklesen açsan kapını,
belki eylüldür mevsim,
belki sensindir aranan,
korku gözlerime sinmiş gözlerim gözlerinde...