Gökten yere damlayan asi ruhlu yağmurun
Yerden boylanan buğday yetişiyor sessizce
Toprak karıştırıyor suya rahmet tohumun
Anlamsız kesişir mi yaz bitişiyor sizce...


Derenin sularında yüzen küçük kırlangıç
Kıyıya yaklaşıyor meleklere estikçe
Topluyor kırdan çiçek sonbahara başlangıç
Selden çer çöp tomurcuk yuvayı has kestikçe


Buğulu yaş gözlerle terletiyor yakarış
Çığlık atıyor yalnız bulutlara baş çakar
Şenleniyor ruhları aşık gözlere bakış
Çiğdem gibi nazlanır içten secdeye bakar…


Su kenarında iki ak papatya ağlıyor
Yaprakları saymayan aşıklardan muzdarip
Mevsim kışa dönüyor kalpler hüzün bağlıyor
Serseri rüzgarlara şarktan estikçe garip


İnan hissetmiyorum takatsiz şu halimi
Kardelen gibi kışa hasret geçiyor ömrüm
Yer kabuğu çatlıyor mizana has dilimi
Mesafesiz aşklara yelken seçiyor ömrüm


Murad ediyorum ki dağ yamacında meltem
İçime kar serpiyor soğuk çatlatan rüzgar
Dalganın sessizliği vuruyorken haz etmem
Şimalden kopup gelen soğuk patlatan rüzgar


Baharı çayına kat ömrüne nasipse kuş
Kekik kokularına adanmıştır özlemim
Gece karanlığına dalmış nazlı kara düş
Nevbaharda tekrardan buluşalım elemim.