kar yağıyor yine
arasında sevgi de yağsa geçiyor usumdan
lâpa lâpa, en girilmez sokaklara
sokak hayvanlarına varana değin
güzel yüreği yansısa insanın
taş çatlasa


dönüp bakmasam arkama
sevgi geliyor mu diye
balkona çıktığımda kar gözlü sevgi
yağsa üstüme
ekmek kokan bir tandırın önünden geçer gibi
koklasam doya doya


bilirim vermektir sevgi
ne varsa elinde
bir bardak suyu bölüşmek
kaldığında susuz çölde
bir parça ekmeği pay etmek
kaç kişiyle


biraz yumuşatmak belki taş yüreği
tuz biber ekmemek yarasına
patates dilip sarmak ağrıyan başına
deva olmak
önünü açmak suyun
çıkarmak kuyudan
umudunu


kar yağıyor yine lâpa lâpa
alıp götürüyor beni
çocukluk günlerime
üstümde bir yelek
ayağımda naylon ayakkabı
kayıyoruz arkadaşlarla
tutunarak birbirimize
çıkmaz sokağın aralık bir yerinde
buzlu küçük tepeden

bizi arıyor belki sevgi..


05. 01. 2019 / Nazik Gülünay