4
Yorum
9
Beğeni
0,0
Puan
1118
Okunma
Dil sükuta doymaz,
Akıl ona hüküm ediyorsa.
Kalp sadece bir et parçası,
Vicdan orada yaşamıyorsa.
Yer ve gök ona aşık,
Gece ile gündüz pervane,
İki lütuftur karanlık ve ışık,
Alemi beşer Hakk’a divane.
Ondan alır onu anlatır,
’’Yunus’’ gibi,bu kul Seyyah.
Zaman kısaldıkça yol daralır,
Ya aşağı atar,ya yukarı çıkarır.
Mecnun,köpeye bakar Leyla’yı görür,
Sonra Leyla’yı görür ona üzülür,
Sen yürü,var git kendi yoluna Leyla,
Bu uzun yol beni Mevlaya götürür.
Bir ışık olalım,
Güneş bizden ay bizden,
Yıldız bizden gök bizden,
Toprak bizden taş bizden,
Su bizden hayat bizden,
Ya Hak,
Ölüm senden kabul senden.
Vagif Seyyah
Şiirin sahibi
Şiirin sahibi
Şiirin sahibi
Cevap Yaz