10
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1191
Okunma
Her güz yağmuru sonrası yenilenir ruhum…
Bereket dökülür kirli çıkı avuçlarından…
Dinginleşir, ipek gibi düzgünleşir…
Bizim toprak kokan dar sokakta
Yıkanmış kaldırımlara yaramaz bir çocuk gibi ilişir…
Bitişir duvarları dost bilircesine…
Döner bakışları daha özlemini hissettirmeyen
Güz yağmuruna…
Eller açılır semaya
Ve ruhumun penceresinden dualar dökülür…
Ben şimdiden özledim seni ey yağmur!
Gel de dışım gibi içimi de temizle…
Temize çıkar beni…
Burnumdaki toprak kokusunun sızısı yeni dindi…
Güneş yükseliyor tam üstümde
Ve küstah bir gülümseme iliştirmiş sarı yüzüne…
Gel hadi yağmur, ört güneşin yüzünü
Gelinlik kız misali…
Bu siyah-beyaz gönüle düşür ebemkuşağını…
Şüphen olmasın her tonda seni anacağım
Eğer utanmazsam her renkten bir damla kalbime çalacağım…
Gelmezsen yağmur izin ver de aynalarda huzur bulayım
Gözlerimin hazan mevsimindeki bereket yağmurlarında…
Ama umudum çok taze sanki duyuyorum
Su martının ağzındaki istavritin kalp atışlarında
Saklı seni…
Ve yüzüme gölgesi düşen her bulutta seni anıyorum…
Sabretmenin anlamını ben çok iyi biliyorum…
Bekliyorum…
Cevap Yaz