6
Yorum
16
Beğeni
0,0
Puan
1722
Okunma
Bir tohum ekiyorsun sabahın toprağına
Düşlerinin göğünden gökkuşağı topluyorsun
Her adımda içi kararan insanlar sokağı evlerin dışı
Yürüyen insanlara dağıtıyorsun avucunda biriken renkleri
Henüz görmediğin bir bahardan kuşlar havalanıp geliyor rüyalarına
Kaldırımda bir taş uzak dağları özlüyor
Bir taş bozuyor sevincin dengesini
Yastığında yaşını bırakıp, gittiğin sokaklarda unutuyorsun
Ne içindi gizli gizli ağladığın
Oysa dalından düşen meyva düşman olmaz ağacına
Karıncalar küsmez kışa
Kızmaz göl, suyunu taşırdığında yağmura
Bir tohum ekiyorsun sabahın toprağına
Ve insan
Ayrık otu olur diye çıkarıyor tohumlarını
Aynada gördüğün sureti bırakıp, gittiğin sokaklarda unutuyorsun
Neydin sen
Kimdin sen