3
Yorum
4
Beğeni
5,0
Puan
1171
Okunma
Bizim evde herkesin eli ekmek tutardı!
Pay ederdik tuttuğumuz ekmeği birbirimizle.
Nenemin ağzında altın diş,
Dedemin cebinde köstekli saat,
Yaşardık hayatı biz bize.
Babamın eskilerini giyerdik.
Yeni gibi dururdu üzerimizde.
O elbiselerle yürürdük.
Okuldan arda kalan günlerde,
Yine de mutluyduk.
Keyfimiz her daim yerinde.
Parasız kalmışlığımız çok olurdu.
Yine de düşmezdi yüzümüz.
Ele güne karşı hep dimdik dururduk.
Yaşardık hayatı biz bize.
Yıllar geçtikçe büyüsek bile.
Şimdi büyüyüp çınar olduk.
Her birimizin bir evladı var.
Küçükken müstakildi evlerimiz.
Şimdi dört köşeli taş duvar.
Nenem hakka yürüdü.
Dedem de dayanamadı.
Koşup gitti ardından.
Çok şükür ki,
Hala başımızda annem ile babam.
Ve çocuk kaldı bir yanım.
5.0
100% (3)
Cevap Yaz