12
Yorum
36
Beğeni
0,0
Puan
927
Okunma
özgürlük desem, el açıp istesem
zehre mi banmış olurum ekmeğimi
gözlerinin önünde yanlış hükümlerle
üstüme su sıkar mı tomalar
var güçleriyle hem
rengine bakmadan bayrağımın
sözümü acıya boyayarak aldıkları emirle
üstlerine vazife gibi çiğneyerek, insan onurunu
hani herkes suskun
bir hayalet karşısında kalmışlar sanki
olağan dışı bir şey sayılmış hak aramak
suçmuş derdini şu kadar duyumsatmak
hemen rengi atar karaların
kısar göğün yağmurunu bile
koca koca binalarla
öldürülür ağaçlar!
bir geçit var mı bakıyorum
bu tünelden karşı kıyıya
nasıl geçer çocuklar
hiç yalansız yürekle
söylerler mi şarkılarını
sözgelimi, onuncu yıl marşı gibi
bir marşla!..
16. 12. 2018 / Nazik Gülünay
Şiirin sahibi
Şiirin sahibi
Cevap Yaz
