dua biriktirdi gök kubbenin yıldızları
kimi dudağı uçuk bir hikayeyle
kimi
gözlerine giydirdiği takma kirpiklerle

....



içimde aksanı kırık bir ezgi
eteğinden tutup çekiştirsem kendime
eli kolu ayrı düşüyor yalanların
elimden hüzün yiyen kuşlar bile uçurum
her çıkmaz sokak
ayrılığı unutulmayan toprağa mı çıkar ki


koskocaman bir özlem bu
bilemezsin sen tabi
üstelik
yağmur geçti üstünden, dünya döndü
gün geceye karıştı sensizlikte
-herşey aynı yani
güneş desen
daha bir harlı ısıttı evreni
kızgındı belki de
akşamdan kalan gökyüzüne


çocukluğumun yarınında
yatalak somurtkanlığını hiç sevmedim baba
göğsüme bıraktığın kimsesizliği sevmedim
-beni bağışlamalısın bu yüzden


balkonsuz evlerin hasta menekşeleri vardır ya
tıpkı öyle bi-r şeyim bu ara
saat tıkırdıyor
ve zaman geçiyor amansızca

.....







kuzeyinkızı/boşluk