Bugün aynaya bakıp gerçeği düşündüm de
Benimle ömür dolmaz. Aslında sen haklısın
Saltanatı kurmuşum, zenginmişim düşümde
Rüyalar gerçek olmaz. Aslında sen haklısın

Ne uzar, ne kısalır boynumuzdaki yular
Çöle meyletmiş bu göl, çekilmiş bütün sular
Düşünceler değişmiş, tükenmişse duygular
Taşlar yerini bulmaz. Aslında sen haklısın

Boşa koydum dolmadı, dolu zaten almadı
Ufkumda ışık vardı ama kader salmadı
Heba oldu her çaba artık umut kalmadı
Kör kuyudan su dolmaz. Aslında sen haklısın

Ömrü sömüren hayat aldığını öder mi
Pişmanlıklar ne fayda zaman geri gider mi
Ruh diri, beden ölü kurşun tesir eder mi
Çürümüş çiçek solmaz. Aslında sen haklısın

Anladım gönül sazın sözü çoktan bitirmiş
Sevgi, vefa, sadakat anlamını yitirmiş
İnancı olmayana cennet, cehennem birmiş
Kimse Araf’ta kalmaz. Aslında sen haklısın

İstersen çok zorlama, daha kaldırmaz yürek
Söyle son kararını dönülmez yola girek
Viran yeri güverte, devrilmiş ana direk
Gemi daha yol almaz. Aslında sen haklısın