....



ey aşk
nerde kalmıştık
hangi meridyen ve paraleller arasında buluşup
hangi tren yada otobüs durağında kavuşmak üzere ayrılmıştık
hangi gün
hangi saatti?
aynı mekanda biz elele iken
aşkın gezegeninde durdurmuşken zamanı
ne diye dönmeye devam etmişti yerküre


ne diye..?



sen bütün aşk meloküllerini serpiştirirken cömertçe ruhuma
omuzunu yastığım
ellerini yorganım yapmıştın ya
ahhhh!!! utangaçlığımdan doya doya bakamadığım bakışların
nasılda mertti
vefa akarken yüreğinin sadakat denizinden
kutuplarda kalan çocuk yüreğim nasılda ısınırdı
bir bilsen
en sımsıkısından sarılırdın ya bana
içim seviçten tir tir titrerdi
zannederdim babam geldi...



yüzümü avuçlayıp
şifre gibi dökülürken dudaklarından sözcükler
o kadar hoşuma giderdi ki
çünkü
sadece ben anlar
ben tapardım sana
ben severdim seni
tıpkı senin beni koşulsuzca
çılgınca sevip beklediğin gibi...



şimdi düşünüyorum da
aşk bize bir hediye bir ganimetken
bu saçma sapan
bu sıtmalı


bu körolası ayrılık niye ..?





nagi han

-aşk bize hiçbir zaman küsmemeli dedi Kadın . Adamsa içimizdeki çocuğu çok sevip şımartmalıyız dedi-

Kadın ve Adam