adını, öykülenen arzu nesneleriyle çağırıyorum
renklerden ve kokulardan ve tatlardan
bodur yalnızlıkları evrene eklemleyen ivmeden damıttım
( gideceğim yönün aksine)
tatlı nevrozlar sunan farkındalıklar kuşatması;
ikide bir tutkuyla kucaklanan ahdin prangası
sabırla çatlar yaşama koyulan virgül
süt damlayan ten, kan sıçrayan yüz, su veren pınar
nazal bir ñ gibi derinden koşan elementleri
aynılığıyla vaki olan şarkılarla kutlasam?

daha sert sevmeleri olmalı belirsizliğin gölgesinde
bilerek saklanılan sessizliğin
yamacında, sonunda açığa çıkartılan evrensel ahlaksızlık
adsızlığın, kudurtan, sağduyulu vahşetiyle çağrılan kadimliği
bıçağa bakılarak ısırılan elma hep güzel
eskiden beri

şimdilerde temalarla arama giren düşmanlık başlar
öğrenilmişliklerin can sıkıcı siperleri
zafer,
içe dönük çığlıklarıyla gelir öteden
geçip gidenlerin donuk fosilleri ayrıntılarda

ustaca öpüyorum kıvrımlarını ansızın
yanılgıdan bir büyük pay alan yollardan sonra