yürüyorum
ellerimde alışveriş torbaları
başım göğe uzanıyor
saat sekizi vururken
ay hâlâ gülümsüyor
göğün yetmiş cedde kucak açan penceresinden



bir uçak kendi rotasında giderken
başka bir uçak geçiyor bulutların arasından
içimde orda olup
vatanıma uçma isteği depreşiyor
hasretin kasırgaları
şiddeti ölçülemeyen artçıl depremler
dolup dolup taşan bir yanardağ



...ve yüreğim dokuz doğuruyor
dokuza doğru koşuştururken yelkovan ile akrep


birkaç karga yaşam savaşında
gagalarına sıkıca yerleştirdiği cevizi
göbüşlerine indiriyorlar güzelce
ve o kadar zekiler ki toprağa değil
taşa atarak kırıyorlar cevizi
güneş bana göz kırpıyor usulca
usulca öpüyor üşüyen parmak uçlarımın ayazından
gözbebeklerime takılan kocaman bir yaş
kasımı da atlattık


"Herşey güzel olacak" dercesine
ağzı kulaklarında gülümsüyor ...






nagi han