0
Yorum
4
Beğeni
5,0
Puan
1401
Okunma
şaşıp kalıyorum insan niye böyle
kapatıyor yüreğini gün ışıksız bir döngüye
göz kapaklarına düşürdüğü hüznün
nerede karşılığı var sorgulanmaz niye
kedere ödün veren şu yalnızlığa dönüşler
çağırmak mı gerekir bağcıkları çözülmüş ölümü
gelecekse gelir zaten ayakları dolaşık
girer ve yoklar odaları sokulur can evine
fani ömrün ezberine dokunur usul ses hicran
bilmez misin ne düş kırıkları girer ölmelerin yöntemine
ağır bir duygu kirlenmesinden geçiyoruz
ipek bir eşarp gibi kayıyor saçından annelerimizin
güle oynaya büyüttüğü çocuk hallerimizden çıktıkça
şu dünyanın günlük hesaplarında dağılan paramparça
bir sevgisizliğe tutsak oluyor gönül dostluğumuz
5.0
100% (2)
