3
Yorum
8
Beğeni
5,0
Puan
922
Okunma
Saat gece üç
İstanbul da bir yağmurlu hava
Hüzün pusu kurmuş
Karanlık sokak başına
Bir hasret çekeni yada
Yalnız kalmış birini
Yine düşürmek istiyor ağa
Sonbahar dökmüş
Tüm ağaç yapraklarını
Yağmur yüklü karabulut
Baktığım o tavan
Elerim üşüyor tutmuyor kalem
Odanın soğuk duvarı kağıt
Gözlerim olmuş kalem
Yazar durur bir görünmeyen
Sessiz şiir
Cılız yanan sokak lambaları
Geçemiyor camdaki perdeyi
Farkı kalmıyor bir mum ışığında
Dolanıp duruyorum
Üstüme çöken karanlığın labirentin de
Her yer birbirine benziyor
Silinmiş tüm yön işaretleri
5.0
100% (5)