Yok ki sözle izahı, bakışlarındı kafi,
Beni bende ararken sende buldum sevgili.
Kipriğime tutunan, gözyaşım kadar safi,
Gözlerinden geçerek aşkla doldum sevgili.


Hayat öyle ağırdı üstüme çökmüş bir dağ,
Kalmamıştı arada ne ip ne bir ince bağ,
Kaybolmuş benliğimde, ne ölüydüm nede sağ,
Incecik bir çizgide aciz kuldum sevgili.


Ömür denen gergefte işlerken hep hüzünü,
Mutluluk bir gün bile göstermezken yüzünü,
Göç’e kader diyerek, sürdüm keder izini ,
Çıkılan son seferde meçhul yoldum sevgili.


Gönlümün pusulası beni sana getirir
Bir nebze umut dahi ne acılar bitirir
Bilinmezki yarınlar bizden neler götürür,
Diyerek efkârları göğe saldım sevgili


Badısaba’m eser de, gelmez mi sandın kokun
El tene dokunmadan, yüreğime sen dokun
Sevdan ile sözlüyüm nişangâhta aşk okun
Nerede bıraktıysan orda kaldım sevgili




Hüzün Bulutu




....