BEN KİME KÜSEM!!!!
Bizler bir can idik,bozuldu büyü,
Büyüğün küçüğe hoş gelmez huyu,
Koymadılar bizde ahde vefayı,
Kardeşe mi küsem, ele mi küsem.

Aç yatağa girdim kimse görmedi,
Hastalandım ziyarete kimse gelmedi,
Ekin ektim toprak aldı vermedi,
Toprağa mı küsem, sele mi küsem.

Kimler icat etmiş lanet parayı,
Unutturdu bize akı karayı,
Yaraladık gönül denen sarayı,
Malıma’mı küsem, ser’e mi küsem.

Ya kuraklık oldu ya da san vurdu,
Vakitli vakitsiz bir hazan vurdu,
Seyrek değil,inan,an be an vurdu,
Yağmura mı küsem, yele mi küsem.

Şu kalbim kardeşsiz, bir tek atmadı,
Öksüz Abin sizi,inan satmadı,
Gönlümüm akordu ,düzen tutmadı,
Perdeye’mi küsem, tele’mi küsem.

Ne kadar mutluyduk, çıkarlar varken,
Helallik istedi veda ederken,
Beni hırsız etti, haseti varken,
Bacıyamı mı küsem, bana mı küsem.

Nerde kaldı bilmem hatır soranlar,
Bir bir unutuldu eski yarenler,
Uzaktan uzağa mesaj salarlar,
Mesaj’a mı küsem, Ap’a mı küsem.

Döküldü sevginin,kemikten eti,
Gönüllere siper ettik şehveti,
Bilenler varmı’ki,kadir kıymeti,
Mecnun’a mı küsem, çöle mi küsem.

Bülbülün derdiyle hemhal olanlar,
Ne kadar çoğaldı,gülü yolanlar,
Dillerde dolaşır türlü yalanlar,
Bülbüle mi küsem, güle mi küsem.

Türlü çiçek açan dallar ne oldu,
Ağızdan dökülen,ballar ne oldu,
Allah razı olsun diyen,diler ne oldu,
Emeğe mi küsem, yıla’mı küsem.

Unuttular emmi, dayı, hala’yı,
Uzaklaştı akrabanın alayı,
Düğünlerde biz,tutardık halayı,
Düğüne’mi küsem, toya’mı küsem.

Erol’un sinesi coştu,bu akşam,
Efkarı bağrından,taştı bu akşam,
Korlardan ateşe,düştü bu akşam,
Ateşe mi küsem, küle mi küsem.