Ne Gurbetli Olduk,Nede Sılalı.

Bir yıl biriktirip bir ayda yedik,
Zannettik bu musluk hep akar dedik.
Umum vekaleti gardaşa verdik,
Ne gurbete sığdık nede sılaya,

Gurbette yabancı, Sılada Almancı,
Fırsatını bulan attı kazığı,
Azalmıyor artar, kalplerde sancı,
Ne gurbete sığdık, nede sılaya,

Mevlam nasip etmiş geldim gurbete,
Ne yazıkki,kırk senemi verdim gurbete,
En sonunda tabut gider herhalde.
Ne gurbete sığdık, nede sılaya,

Anayı,Babayı,canları aldı,
Belki çok şey verdı çok canlar yaktı,
Çıkarı bitienler uzaktan baktı,
Ne gurbete sığdık, nede sılaya,

Yarab rızık yokmu idi sılamda,
Çok isterdim çöpçü olsam orada,
Nasıl gidem,kökler saldık buyada,
Ne gurbete sığdık nede sılaya,

Herkez çıkarınca yüzlere güldü,
İçimde insanlık ateşi söndü,
Zaman dolduğunda, ’Erol’u duyarsın öldü,
Ne gurbete sığdık nede sılaya,
1.11.2016 Erol Köktaş