Kabristana gitmiş,gördüm,etmiş ziyaret,
Sağlar iken kıymet, bilseydin keşke,
Ben öldükten sonra gelme kabrime,
Dünyada kadrimi,bilseydin keşke!

O dil varya, O dil, kimleri kırdı,
Kırılan yürekler, yaralı kaldı.
Kabristana bir bak,kime ne kaldı,
Her şey senin olsa,alsan ne çıkar!

Söylediğin o söz,sana yaraşır,
Geçmişin unutup, bana dalaşır,
Bu ne insanlıktır, bu ne ahlaktır,
Demeden düşünüp, tartsaydın keşke!

Böyle büyük olmaz, bu Gardaş olmaz,
Böyle Emmi olmaz, bundan dost olmaz,
Bunca yaptığımı,Nankördür bilmez,
Kırdığın kalpleri, sarsan ne çıkar!

Nerde o Gardaşlık,eskisi gibi,
Sanki şu dünyanın, çıktı çivisi,
Uyarsada yerin, göğün sahibi,
Bunca musibetten,ders alsan keşke!

Elle sorunum yok,can canım yakar.
İnsan bu canından,böylemi bıkar,
İsteği olmazsa, mesele çıkar,
Söylediğin ölçüp, tartsaydın keşke!

Erol’um niyaz et, her dem Mevlana,
Muhtaç etmedi, seni nankör kullara,
Yaradana şükret, hep verdi sana,
Allaha havaalet, boş ver ne çıkar!