Defolu da olsa köşeleri vardı kasnaklara çizilen düşlerin
imgeleri vardı siirlerin
ve
simgeleri vardı renklerin
...

Vardı da
Deverlerimiz koca bir dünya olmuşken
Ve
bunca yanlışın içerisinde çıkış yolu yokken
biz,
hiç bir düşsel şekil ile iyi ilişkiler içinde olamadik ki ?
S/imgelerin renkleri ile aynı gökkuşağında şiirler yazamadık ki
...
Bu günlerde sahip olabilme özgürlüklerimizdeki gerek mekanik, 
gerekse teknolojik rahatlık...
yapay nesnelerin doğum ebesi olmuş durumda.

buna
şu sözünü sıkça ettiğimiz ''AŞK'' da dahil.
...
Şiir
Çok güzel ifadeler ile bezenmiş oldukça da anlamliydi.

Tebrikler
Sevgili ateş çiçeği

Bir şiir baştan sona bu kadar yürekten bu kadar güzel ve doğal anlatabilirdi insanın, çaresizliğe uzana iç ve dış yolculuğunu. Alışkın değilim veya gönül dünyam birkaç kelam etmeye çok da izin vermiyor uzun zamandır, bir şiire içimden gelenleri dökebilmek için. Lakin kayıtsız kalamadım bu beni bana anlatan ve belki de herkese dair çok şey barındıran güzide şiire...

Söylenecek ne çok şey vardır da ya suskunluğa yeniliriz ya da yarım bir ağızla çekine çekine söyleriz. Ne kadar Fuzuli, '' Söylesem fayda etmez, sussam gönül razı değil '' dese de ve bu benim gönlüme her daim tercüman olsa da bir orta yol bulmalıyız değil mi yine de... insanız ve bizi anlayan gönüllere ihtiyacımız var...

Ne güzel dile getirmişsiniz, içimizden gidenleri, yokluğu, yokluğumuzu, yoksul bırakılışımızı ve yavaş yavaş insanlıktan uzaklaşıp tükenişe doğru gidişimizi...



Konuşabilseydik ağlamayacaktık
düşmeyecektik yürüyebilseydik
ağrımayacaktı kâlbimiz
adabını bilerek alsaydık oksojeni
pes etmeyecekti hücrelerimiz
bilemedik.

Bir kez olsun dinlemedik
görmedik baktıklarımızı hiç
öyle güzel harcadık ki birbirimizi
ödüller yağdırdık gökten şimşek gibi g’özlerimize
esirgedik nimetleri kendimizden bile
yetmedi zulümlerimiz.

Ne denilse boş şimdi
suyu çekildi kuyuların
o yüzden kuru vicdanlarımız
o yüzden kıtlık çekiyor kanaat yanımız
emeklerimiz beyhude
defolu insan müzesi dünyamız.
...

Kıymetli kaleme saygıyla...

mürsel emre doğan tarafından 11/16/2018 5:16:33 PM zamanında düzenlenmiştir.

Şiirin hikayesi okunduğunda bir bekleyişin ağırlığı hissediliyor ve şiirin içine girildiğinde histen öte bu yaşanıyor

Beklemek...

Yaşamımızı en çok yaralayan sözcük bu olsa gerek
Yüreğimizin içinde o baş edemediğimiz haylaz çocuk deli düşlerinin ardında koşmaktan bıkmayan inadıyla yağmur olan yorgun düşmüşlere can olan bir militanken içimizde
zamansızca boğazımızın düğümünde biten sözlerle suskunlaşan yüreğimiz geçmişe takılı kalıyor geçmişimiz yollara yollar göz yaşımızda oluşan gök kuşağına tutuklu kalıyor ve en çokta geçmişten gelen isyanlar yaralıyor yaşamımızı istemsiz sonsuz bir bekleyişe dönüyor yaşam

Böyle durumlarda bu bekleyiş sevgiliye dair oluyor belleğimizin derinlerinde çoğu zaman ama bu sevgili dünyalık değil sonsuzluk hissi koynumuza girecek ölüm bekleyişi oluyor düşüncelerimizin derinlerinde yatan...
Yaşamın sevgisizlik çıkarcılık ve bencillik kuşatmaları içinde bizi yaralayan boğan bu durumda da olsak yüreğimizin saklı bir yerinde umut hep olmalı şair ve beklentimiz umutlarımıza doğru yürüte bilmeliyiz şair

Çünkü
En güzel günler henüz yaşamadığımız günlerdir....

Yoğun bir duygu selinde sokağa çıkan şiiriniz çok güzeldi sevgili şair
Emeğine
Yüreğine sağlık
Selamlar..