Yakaladım bana ait bebek kokumun koynuna saklı
Mütevazı sesini…
Araladım içimdeki benin kendine ait
Hayatının kapısını…
Dikizledim utancımın arına sığınarak…
Dikildim karşısına abla samimiyetini arkama saklayarak
Hesap sorarcasına saldım üzerine yaralayan bakışlarımı
Sabırsızlandım… Heyecanlandım…
Aklımda soracaklarım vardı… Tükettim soruları benliğimde
Haberim olmadı…
Çözüldü dizlerimin bağı, dolandım bir ucumdan diğerine…
Nerden bilirdim kendimle yüzleşmenin bu kadar zor olacağını
Ve sarmal hayat sevdalarının içimdeki beni bu kadar zora sokacağını…
Dolambaçsız dönüşler için çabaladı dilim…
Ne diyecekti gerçeklerin silueti imajını çizerek aklında
Ve bölecekti ömrü dilim dilim…

Diyecekti, yürek evet derken niye dil hep ısrar etti
Hayırlar için…
Yürek manzara manzara izlerken yari
Neden gözler mil çekti, için için
Kemiren küçücük kurt bile tökezledi…

İki kumruydu ben ile ben…
Dudak dudağa halbuki…
Ya da ben öyle sanmışım mı demeli…
Bir ben keşkelere gebe
Diğeri mi
O da övünür kendiyle göğsünü gere gere...

Ben mi?
Ben de bendeki "ben"lerle sorgudayım...
Doğru cevapları bulana kadar...