Bu gece ay ışığı altında
Dizleri sıyrılan bir çocuk
Gözleri dolu dolu
Bakar yoluna

Hatırla o ilk ve son günü
Olur mu bitanesi
Seni çok özledim ... çok, çok

Bana bıraktığın anlar var ya vagon vagon
Gözlerimin önünden geçip gider hiç durmadan
Nerede ayrıldığını bilmeden sevdanın yolu
İşte cevap arar o meçhul soru
Ben miydim yoksa sen mi bu yolda yasaklı

Neyse sebebim, belki de sebebin
Bize sevda yolunda talih ne vakit gülecek kim bilir
Kim bilir açan mor çiçekleri
Kim bilir senden benden başka çılgın nar ağacını
Hayat mı

Bak düşlerim aynı, aynı çılgın nar ağacı
Yalnız dalları taşımaz
Kimi bir düşer bin saçılır etrafa
Mısra mısra sen dolu
Düşüncelerim gibi düşlerim
Kimi ekşi olsa da kiminin tadına doyulmaz
Lakin hiç bir düş kalbe giden bu yoldan anlamlı değil

Sen ... sen değil
Ben ... ben değil
Bir tuhaflık var
Pusula şaşmış kalp etkisinde
Oysa anlamazsın demişlerdi sevmeyi, anlayamamışım

Sevmek
Sevmek bu mu bitanesi
En güzel sevda yolu herhalde
Çokça ve çocukça
Zamansız, mekansız, hüzünbaz

Anlaşılan zaman çoktan iliklemiş düğmeleri
Sıyrık dizlerimle
Beklerim
Gelmeni
Sarmanı
Sahi hayat sözünde durur mu
Yaşam denen bu uykuda
...
O ! O da ne ola
Anladın sen onu
Islak dudağının tam yanında
Açmış çiçekler
Eee nerde kalmıştık