Şarkışla da başladı uzun ince yol
İki kapılı handan girdi gönlü bol
Yedi yaşında kader dedi gözün sol
Solar yüreği açar susmaz hiç teli

Aşık Veysel demişler dertli ozana
Derdini derman bilmiş sazı dost ona
Dökmüş içini bir bir anlatmış cana
Dinler yüreği naçar susmaz hiç teli

Sazından sonra sarmış eşi Esma yı
Bırakıp gitmiş Esma derdi cefa yı
Kucağında tohumu açmış yarayı
Siler yüreği biçer susmaz hiç teli

Fer gözü yüreğinin olmuş rehberi
Dolaşmış ilden ile çıkmış haberi
Cebinde yok parası zengin kileri
Bulur yüreği saçar susmaz hiç teli

Otuz dokuzunda söz akmıştı saza
Destanı sunmak için koyuldu arza
Göremedi Atamı üzüldü keza
Dolar yüreği dinçer susmaz hiç teli

Akar zaman acıyla pes etmez aşık
Hasta yatarken bile yakar o ışık
Bıraktı el sürmeden yüreğe azık
Besler yüreği geçer susmaz hiç teli

İstemez mezar taşı emeli açmak
Giderken ister yola ot bitsin toprak
Selam olsun dostlara der kucak kucak
Kalır selamı göçer susmaz hiç teli

Çalar söyler dostları anar Veysel’i