Hasretim ben sana hasret...
Bunu çok iyi biliyorsun...
Ve bırakıyorsun beni...
Öyle mi?
Acımadan...
Düşünmeden...
Arkana bile bakmadan...
Yaban ellere terk ediyorsun...
Senin için çarpan bu yüreğimi,
Cehennem ateşine döndürüp,
Dünyamı yerle bir ediyorsun...
Öyle mi?

----

Yakıyorsun bu bedenimi...
Yakıyorsun gün geçtikçe...
İçimde kor ateşler ile parçalıyorsun,
Sana dair ne varsa herşeyi...
Ruhum daralıyor...
Nefesim tükeniyor...
Ve tek dayanağım olan SEN...
Bırakıyorsun beni bu bilinmez alemde
tek başına...
Aslında adın gibi biliyorsun...
Benim bu dünyada seni sevdikçe
yıkılmayacağımı...
Ama beni yaşarken ölüme terk ediyorsun,
ölüme...
Öyle mi?

----

Haykırmak istiyorum...
Böyle sesim kısılırcasına bağırmak
istiyorum...
Öyle bir haykırış...
Öyle bir haykırış saklıyorum ki
içimde...
Dünyayı ayağa kaldıracak cinsten
bir haykırış bu...
Biliyorum beni ne kadar çok sevdiğini...
Biliyorum benim için neler hissettiğini
ve nelerden vazgeçebileceğini...
Ve biliyorum bensizliğin
seni de yok ettiğini...
Biliyorum...

----

Avazım çıktığı kadar
bağırmak istiyorum...
Bu son haykırışım olacak sana...
Ya duyar sesimi,
gelir yaşatırsın bu bedeni...
Ya da gider öldürürsün,
sonsuzluğa uğurlarsın,
senin hasretinle yanıp tutuşan
bu garibi...
Son haykırışım bu sevgili...
Son haykırışım...
Yoksa bu da sana yetmedi mi?
Yetmedi mi?

Yazan: Recep Hamza