Yüce Efendim, aşktır benim sana imanım
Nemli bakan gözlerim, sevgin ile gülüyor
Biliyorum az kaldı, sana vuslat zamanım
Ölüyor kulun her dem, sevgin ile ölüyor

Gönlümü cennet ettin, şükranım Sana şimdi
Yüz binlerce çiçek ve gül verdin bir baharda
Bana sorsalar Allah gerçekten kim ve kimdi?
Gülü pinhan edendir, zahiren çirkin harda!

Sevap endişem yok ki, cennet hevesim olsun
O bir kez gülsün kafi, başka bir şey istemem
Arşta seda bulacak söz “Allah!” sesim olsun
Nefes borumdan gayri, inleyen ney istemem

Nedense hiç hüzün yok, bende seni anınca
Ruhumu saran bir his, tebessüme benziyor
Tek bir duygum kaldı, nar-ı aşkla yanınca
İçimdeki sedası güm, güm, güme benziyor

Sensin yüce Efendim, varlığımın mebdesi
Başım dik çıkacağım, huzuruna mahşerde
Sevgindir her varlığın, en değerli zübdesi
Aşkından başka bir şey yok bu fani beşerde

Arama…

S / ÂYE 25 EKİM 2018 / ESKİŞEHİR

Kelimeler:
Mebde: Başlangcı
Zübde: özü