Tarayıp zülfünü dökmüş yüzüne
Beliğine canım kurban sevdiğim
Kudret sürmesini çekmiş gözüne
Bakıyor uzaktan, fettan sevdiğim

Kirpiklerin oktur, yanak kırmızı
Soyun hanedandan, Şerif’in kızı
Sandım ki semanın Çoban Yıldızı
Cümle alem sana hayran sevdiğim

Yakmış ellerine Yemen kınası
Mendili ipekten, iğne oyası
Bitecek feleğin cevri cefası
Sabret, biraz daha dayan sevdiğim

Güle değil midir bülbülün zârı
Sonu ruşen olmak eldeki kârı
Hasretin sinemde Cehennem nârı
Olsun halim sana ayan sevdiğim.

Seni yazar kalem, dilde kelamın
Seher yelleriyle gelir selâmın
Musallada bitse hükmü çilemin
Namerttir sözünden cayan sevdiğim

Şen şakrak olurmuş, gönlüne düşen
Külü tanımazmış, yanıp tutuşan
Gamlanıp Şinel’i etme perişan
Yok ki ondan dertli ozan, sevdiğim

DÖNDÜ DEMİR SİNEL ŞİİRLERİ ÝÜREĞİN SESİ’NDEN