ben bir suçlu değildim
sadece düşüncelerim ağırdı
ve özgürlüğümü hiç satmadım




ben sadece sana kaçaktım
o gün adalet suçluydu
benim gibi değişim isteyenlerin haklı ceşaretlerini söyledim




vurgun ve duymazlar
insanları köle gibi gören zihniyetten
hesap gördüm hiç acımadan


-


sevgili
gözlerine tutulduğum ayrılık günü
nisanlarda ağladıkca büyüdü acı hasretin



hep yalnız kaldım
demir örgülü tutsak demirlerde
gece soğuk üzerime düşen damla ağırlar



sevgili
bu gün seni düşündüm
içimdeki alevler küllerden ayrıldı ,senle ışındı hiçliğim




her gün sayılmak burda
bir tek o koyuyor adama
yanlarım cürümüş olsada




sevgili
aklım dik ve yüreğim seninle
kokunu özlemek bir salı akşamında üzüyor gözlerimi




yemek yok acış
tuvalet desen kokusu yanmış ,dar alanda voltalar karışmakta
demirler örülü yatak aynı özgürlüğüm gibi soğuk batmakta



sevgili
seni özlemek uzaktan göz yaşı gibi
içimden senler düşerken,dışım acıya gülmek gibi




sana bir çok kötü haberim var
midemin yarısı yok kuraklık gibi yüzümde al yok
ama yüreğim seninle taşmakta ,sığmıyor dört duvarıma




sevgili
ölüme özlemek gibi senin aşkın
sadece ben değil yüreğimde pişman senden uzak kalmakla




gardiyanlar
acın kapının arkasındaki güneşimi
ben düzelmedim ben aynıyım ruhum özgür ama yüreğim bir cift göze tutsak kalmakta





sevgili
adını yüreğime ,olmayan adaleti gecelere kazıdım
gökyüzümü sakla kuşlara su papatyalara gülümse







ölüme aç bir çok kader mahkumu ile sonum hazırlanmakta
can ölüme boyun eğebilir sürgünlüğüm yana bilir
bu gün duvarlar yıkılabilir ,içinde kalına bilir




sevgili
o güzel gözlerinle sevgimle yaşasın bakışlarım
sırma saçlarından öperim ,edalı huysuz yüreğinle ile





üzerime düştü ağır yıllar
kaldıramadım kırılan yıkılan yanan duvarları
ölümü yaşadım dirilen korku sızılarını ise kurtaramadım






sevgili
beni düşünme unut gitsin
bir hiçim artık bitsin...







bu son mektuptu
cevabı gelmeyen
karşılığı olmayan





Ve görülmemiştir.




-