Seni çok özlüyorum be vefasız...
Kokun sinmiş bir kere,
enkaza dönüşen bu bedenime...
Çaresizce...
Umutsuzca...
Seni arıyorum...
Hani ben senin kıyamadığındım...
İncitmekten korktuğundum...
Hani kalbinde açan tek güldüm...
İsyan ediyorum isyaaannnn...
Sesim yüce dağların doruklarında
yankılanıyor...
Şimdi yaşanmamış sayıyorsun
o güzel yılları...
Duymuyorsun haykırışlarımı...
Öylemi...

----

Yani sen...
Herşeyim dediğim Sen...
Beni uğurluyorsun,
umutsuzluklar şehrine...
Öylemi...
Beni bekleyen bu sonu görürcesine,
gökyüzü bile ağlıyor...
Sessiz ve derinden...
Ama Sen görmüyorsun...
Hani içimde büyütmüş olduğum
sevgin varya...
İçimde büyütmüş olduğum sevgin...
Dağılıyor etrafa,
Adeta sigaranın külleri gibi...
Günden güne sensizliğe,
sensizliğin cehennemine doğru
yol alıyorum Ben...
Çıkılmaz bir girdaba sokuyorsun Beni...
Çıkılmaz bir girdaba...
Sevda defterimizi yakıp,
Sen mi kesecektin?
Sen mi kesecektin bu son bileti Bana,
vefasız...
Sen mi kesecektin?
Sen mi?

----

Şimdi...
Elimde sadece verdiğin sözler kaldı...
Boş boş bakıyorum...
Bakıyorum öylece...
Yüreğimi ise buğusunda kaybolduğum
derin gözlerin sardı...
Artık hayal etmekle yetiniyorum...
Yetiniyorum işte...
Nereden geldiğini bilmeksizin,
Gaipten garip sesler işitip duruyorum...
Ve kulaklarımda yankılanıyor...
Kulaklarımda...
Koca bir AŞKI,
tek sözcükle noktaladığın,
’’ELVEDA’’ kelimesi...
Kulaklarımda yankılanıyor...
Ve o an...
Bütün yaşananlar sonlanıyor...
Hayat duruyor benim için...
Neden?
Neden be vefasız neden?
Neden gittin?

----

Sonra...
Yağmur olup taşıyor gözlerim...
Son çırpınışlarım da kurtarmıyor Beni...
Cevapsız soruların gölgesinde,
korkularımla beraber
yürümeye başlıyorum....
Yeni başlangıçlara adım atarken
çaresizce...
Bende çekiyorum isyan bayrağını...
AŞKA TÖVBE diyorum...
AŞKA TÖVBE...

Yazan : Recep Hamza