Faruk’un anısına...
Bayram geçip gitti de; bize hoşnutluk kaldı,
Ne olur her geçen gün böyle tat bıraksaydı?
Ama her dem ayrıdır günlerin getirdiği,
Dilerdik ki o sevinç daha bir yıl kalsaydı.

Ancak daha dün "ölüm" yakın geldi kapıma,
Gencecik bir dost gitti hiç bakmadan ardına.
Bin kez gördüm, böyledir bu dünyanın kanunu,
Sevinç, acı yazılmış kullarının bahtına.

Nice canlar tükettik bir kutlu sevinç için,
Acı tatlıya döndü İlâhi kurbiyyet çün.
Nizam böyle dönüyor; yokuş içinde iniş,
Bakır yanında çelik, ipek yanında perçin.

Tezatları mantıkla bağlamış bize kader,
"Düzen böyledir" demiş; "ölüme dek bu yeter."
Boyun eğdik gideriz İlahî hükme nâçar;
Hakk’tan gelen baş üstü, ömre zekâttır keder...

26.08.2018
Fatih-İST.

Enver Özçağlayan