Bin türlü çile ile biriktiğim hayatta
Dolmadan taştığımı düşünmedin değil mi?
İnsanlık kimliğimle, yaşadığım milatta
Yanmadan piştiğimi düşünmedin değil mi?

Ben kendimle savaştım imtihan avlusunda
Göçmenliğim kayıtlı ruhumun yapısında
Koynumda şişelerle meyhane kapısında
Dönüp dolaştığımı düşünmedin değil mi?

Göz görüp akıl diyor, gizem petek de gülde
Manaya canla koştum takıldığım sualde
Kafayı hepten yiyip deli divane halde
Yüzüstü düştüğümü düşünmedin değil mi?

Baş üstüne tuttuğum kalbimdeki resim sen
Nicedir yücelerden çağırdığım sesim sen
Ne unuttum ne sildim ezberim adresim sen
Yolumdan şaştığımı düşünmedin değil mi?

Özüme yakışmıyor sevgisiz neyi giysem
Kınayıp da çok görme sokağında indiysem
Allah aşkına gelip kapında dilendiysem
Haddimi aştığımı düşünmedin değil mi?

Çürüyecek bedeni, gel sarma ipeklere
Bilal’ım değişmedi, insanlığı renklere
Aynaları suçlayıp kanatlanıp göklere
Uçup ulaştığımı düşünmedin değil mi? 10/10/2018
Bilal KARAMAN