1
Yorum
8
Beğeni
5,0
Puan
313
Okunma
Yine görünmüyor yine yok oldu
Yokluğuyla beni sınayıp durur
Bir kaç gün demişti bir ay’ı buldu
Sabır taşımıyım deneyip durur
Gün mü sanır acep yıl gibi ay’ı
Açtıkça açıyor aylar arayı
Gönül kalbimdeki açık yarayı
Umut iğnesiyle yamayıp durur
Bir başım bir sevdam dünyalık nem var
Ne huzurum kaldı ne de neşem var
Acaba dedirten bir endişem var
İçime düştükçe kanayıp durur
Aratmak hak değil varlığı yokta
Bir ben var ki onda sanki tuzakta
Ben bana suskunum yardan uzakta
Aklım hallerimi kınayıp durur
Bilal-im yaşanan kalıyor dünde
Dostlar dünde değil, lazım her gün de
Hal bilmeyen insanların üstünde
Altın urba olsa, can ayıp durur... Bilâl Karaman (Bilâl-i)
5.0
100% (1)
Cevap Yaz