Bir seher yeli gibi, uzağa gitti dönmedi,
Biliyorum, dünyada baki kalmayacak,
Gittiğin yerlerde adımı bile anmazsın,
Üzülme, hiç kimse sevdi sanmayacak...

Gökyüzüne yaslanıp doğan güneşe,
Hastamı, yorgunmu, diye sorarım,
Bir doğan, bir batan, yıldızlar gibi,
Kafamı hep böyle, senle yorarım...

Bulutlar yığın yığın, karmı gelecek,
Beklediğim kar değil, yardı bilesin,
Uyku gözlerime inen bir perde,
Dönde uykusuzluğumu silesin...

Yoksa, ruhun hülyaya mı dalmış,
Bu hakkın anlarım gönül telinden,
Aynada ağaran saçlarına bakta,
Vazgeç artık bu huy seferinden...

Bir damla ateş, düşmedi mi içine,
Sensiz gecelerde durmaz yanarım,
Alaycı söylediğin her sözlerine,
Jestsiz, mimiksiz, içten kanarım...

Bir çocuk inancında, bilirim kafan,
Bakışımda okusan aşkın koca adını,
Sevmek, kuşları, gökyüzü sevmek,
Sevgiyle sırra ulaşırsın, aşkın kadını...

Aşkta bile adalet kalmadı, hüzün sonu,
Benimde şu baharlarımın gülleri soldu,
Seven belli değil, sevmeyen belli değil,
Duygular köhne, sevgiler, acayip oldu...

Veysel Kimene
Sevda Şairi
(Kemal Yenice)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.