uzun cumleler kurmak ve durmadan yazmak istiyorum..
ama ne kadar yazarsam yazayım sıgmıyor aklım satırlarıma...
sonra her bir satırın uzerini cizip
inkar etmek istiyorum yasadıklarımı...
yasamadıklarımı hayal edip onları yazıyorum...
ve artık her gecen gun kısalıyor cümlelerim...
geciyor icimdeki bu ateşin sıcaklıgı
sonra yerimden dogrulup
elimdeki şişenin dibinde kalan birayı
kızgın közlerin üzerine dökuyorum
beyaz dumanıyla birlikte havaya karısıyor umutlarım
sonra oturup klavyemin basına
kısa cumleler kuruyorum
bir üşümek gelip sarılıyor sırtımdan
ensemden asagıya inen bir ürperti
sürenin bitttigni hatırlatan kalın bir erkek sesi
son cümlelerinizi yazın diyor
sonra durup düşünüyorum
ne cok yazacaklarım vardı derken
üç nokta bırakıyorum son paragrafıma
bu sınavda böyle gecti...